Z okazji 200. rocznicy urodzin Cypriana Kamila Norwida zapraszamy do obejrzenia wirtualnej wystawy „Norwid i ostatni romantycy. Wśród odkrywców «czwartego wieszcza» w epoce Młodej Polski” na stronie Mazowieckiej Biblioteki Cyfrowej.
Ekspozycja, podzielona na kilka działów, prezentuje różne aspekty fenomenu odkrycia Norwida w latach 1890–1918. W części głównej wymieniono i zamieszczono niemalże wszystkie utwory, które pozostawały w rękopisach aż do wygaśnięcia epoki pozytywizmu. Pominięto jedynie spuściznę epistolarną artysty, z wyjątkiem alegorycznego listu poetyckiego do Marii Trębickiej, który otwiera wystawę. Zebranie wszystkich dzieł wydanych po raz pierwszy kilkadziesiąt lat od śmierci Norwida w ich postaci oryginalnej pozwala dostrzec ogrom pracy wykonanej przez wskrzesicieli poety. Utwory kojarzone najczęściej z Norwidem, omawiane dzisiaj w szkołach, jak Bema pamięci żałobny-rapsod, Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie…, Do obywatela Johna Brown, „Ad leones”! nie zostały dopuszczone do druku za życia autora i nic nie wróżyło ich późniejszej publikacji. Norwidowe perły literackie i plastyczne zalegały w szufladach redakcji czasopism, antykwariatów albo domów osób prywatnych, przeważnie poza granicami zaborów. Konfrontacja z wyeksponowanym materiałem uświadamia współczesnemu odbiorcy, że ustalenie kanonu Norwidowej twórczości, a wreszcie jej nobilitacja to efekt wysiłku niezwykłych ludzi, bez których wielki artysta narodowy zaginąłby dla nas niepostrzeżenie.